Ατρόμητα,
διασκεδαστικά, περιπετειώδη, τα αγόρια θα παραμείνουν πάντα αγόρια.
Επτά χρυσοί κανόνες για να μεγαλώσουμε ευτυχισμένους γιους.
Tους
αρέσει να λερώνονται. Και «πρέπει» να λερώνονται! Επίσης πρέπει να
σκαρφαλώνουν, να κάνουν συλλογή από τέρατα και να λένε χοντροκομμένα
αστεία! Παρατηρήστε ένα αγόρι στην παιδική χαρά. Δείτε το σατανικό
βλέμμα του όταν φτιάχνει βουναλάκια από χώμα για να σκοντάψουν τα άλλα
παιδάκια, όταν σπρώχνει κάποιο φίλο του για να τον κυνηγήσει, όταν
αρχίζει να ουρλιάζει χωρίς λόγο, όπως έκανε ο άνθρωπος του Νεάντερταλ
όταν ανακάλυπτε τον κόσμο. Σκεφτείτε πως τα αγόρια δεν έχουν αλλάξει
καθόλου από τότε. Ένα αγόρι θα πέσει και θα γδαρθεί σε όλα τα πιθανά
σημεία, θα περάσει από οποιαδήποτε πόρτα ακόμη κι αν έχει απαγορευτικό
και, όταν δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει σε μια αληθινή
περιπέτεια, θα προσπαθήσει να σκοτώσει μερικές χιλιάδες μεταλλαγμένους
εχθρούς μέσω της οθόνης του κομπιούτερ του.
Οπότε,
αν αποδεχθούμε πως «ναι, τα αγόρια είναι ωραίοι και ανεξάρτητοι τύποι
με τάση στο ρίσκο και στην περιπέτεια», τι κάνουμε εμείς ως γονείς; Τα
επαναφέρουμε στην τάξη με χιλιάδες απαγορεύσεις και «μη» και ουρλιάζουμε
τρομαγμένοι κάθε φορά που σκαρφαλώνουν σ” ένα δέντρο; Όχι, απλώς «τους
εξασφαλίζουμε περισσότερη ελευθερία και καθαρό αέρα», μας λέει η Σου Πάλμερ, σύμβουλος γονέων και συγγραφέας του βιβλίου 21st Century Boys (Τα αγόρια του 21ου αιώνα). «Μια από τις υποχρεώσεις των γονιών», λέει «είναι να αφήνουν τα αγόρια τους να λερώνονται, να τρέχουν, να γδέρνονται».
Γιατί η αλήθεια είναι πως τα αγόρια χρειάζονται την πρόκληση, το ρίσκο
και την ευθύνη. Αλλά κυρίως χρειάζονται την ευκαιρία να είναι αληθινά,
με λερωμένα παντελόνια και χοντροκομμένα αστεία. Η Σου Πάλμερ μας
παραθέτει επτά απλούς κανόνες για να ζήσει το παιδί μας την αγορίστικη
ηλικία του στον 21ο αιώνα.Δώστε του αγάπη και «λόγο»
Από τις σύγχρονες επιστημονικές έρευνες εξάγουμε ένα συμπέρασμα που σίγουρα δεν εκπλήσσει κανέναν: Τα αγόρια δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν κάθε είδους προσωπική σχέση. Έρευνα μάλιστα που πραγματοποιήθηκε από ομάδα ψυχιάτρων του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ έδειξε πως από τη στιγμή ακόμη που θα γεννηθεί ένα αγόρι ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τα αντικείμενα παρά για τα πρόσωπα. Τα κορίτσια, αν τους αρέσει κάποιος, γουρλώνουν τα μάτια τους ή ανοιγοκλείνουν τις βλεφαρίδες τους για να ευχαριστήσουν κάποιον. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η έλλειψη ενδιαφέροντος για οπτική επαφή των αγοριών οφείλεται στα επίπεδα της εμβρυακής τεστοστερόνης. Φυσικά, το μετά θα κριθεί βάσει της δικής μας συμπεριφοράς. Οι μαμάδες των αγοριών, επειδή ακριβώς δεν βλέπουν την ανταπόκριση που θέλουν, διαθέτουν λιγότερο χρόνο για να τους μιλούν ή να τους γνέφουν. «Τα κορίτσια συνήθως παίρνουν από τις μαμάδες τους περισσότερη κουβέντα και τραγούδι, ενώ τα αγόρια περισσότερο χάδι και σωματική επαφή», μας λέει η Πάλμερ. «Τα αγόρια έχουν ανάγκη από την ανθρώπινη επαφή. Και εκτός από το χάδι και την αγκαλιά, χρειάζονται και την κουβέντα και το τραγούδι από τη μητέρα τους», καταλήγει η Σου Πάλμερ.
Από τις σύγχρονες επιστημονικές έρευνες εξάγουμε ένα συμπέρασμα που σίγουρα δεν εκπλήσσει κανέναν: Τα αγόρια δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν κάθε είδους προσωπική σχέση. Έρευνα μάλιστα που πραγματοποιήθηκε από ομάδα ψυχιάτρων του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ έδειξε πως από τη στιγμή ακόμη που θα γεννηθεί ένα αγόρι ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τα αντικείμενα παρά για τα πρόσωπα. Τα κορίτσια, αν τους αρέσει κάποιος, γουρλώνουν τα μάτια τους ή ανοιγοκλείνουν τις βλεφαρίδες τους για να ευχαριστήσουν κάποιον. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η έλλειψη ενδιαφέροντος για οπτική επαφή των αγοριών οφείλεται στα επίπεδα της εμβρυακής τεστοστερόνης. Φυσικά, το μετά θα κριθεί βάσει της δικής μας συμπεριφοράς. Οι μαμάδες των αγοριών, επειδή ακριβώς δεν βλέπουν την ανταπόκριση που θέλουν, διαθέτουν λιγότερο χρόνο για να τους μιλούν ή να τους γνέφουν. «Τα κορίτσια συνήθως παίρνουν από τις μαμάδες τους περισσότερη κουβέντα και τραγούδι, ενώ τα αγόρια περισσότερο χάδι και σωματική επαφή», μας λέει η Πάλμερ. «Τα αγόρια έχουν ανάγκη από την ανθρώπινη επαφή. Και εκτός από το χάδι και την αγκαλιά, χρειάζονται και την κουβέντα και το τραγούδι από τη μητέρα τους», καταλήγει η Σου Πάλμερ.
Ο χρυσός κανόνας:
Μιλήστε, τραγουδήστε και αναπτύξτε με το αγοράκι σας την οπτική επαφή
όσο πιο συχνά μπορείτε και αποφύγετε να το βάζετε μπροστά σε μια οθόνη
να χαζεύει. Κάποιοι ειδικοί μάλιστα υποστηρίζουν πως τα αγόρια έως και
την ηλικία των δύο ετών καλό θα ήταν να αποφεύγουν να παρακολουθούν
τηλεόραση ή dvd.
Δώστε του ελευθερίαΤα αγόρια έχουν ανάγκη από κίνηση, δράση και από έναν ανοιχτό χώρο όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Είτε αυτό λέγεται παιδική χαρά, γήπεδο μπάσκετ ή εξοχή. Όταν αφήσετε ένα αγόρι να παίξει ελεύθερα, η ανταμοιβή είναι τεράστια. Η ελευθερία αυξάνει την ανεξαρτησία του, τη δημιουργικότητά του, τις κοινωνικές του δεξιότητες ακόμη και την άμυνα του οργανισμού του.
Ο χρυσός κανόνας:
Πολλοί γονείς αποτρέπουν τα παιδιά τους από το να παίξουν ελεύθερα
γιατί φοβούνται μην πέσουν και χτυπήσουν. Προσπαθήστε πρώτα απ’ όλα να
καταπολεμήσετε τις δικές σας φοβίες, αλλά και να δημιουργήσετε τις
συνθήκες ώστε να παίξει με ασφάλεια.
Επιτρέψτε του να προκαλείΗ πρόκληση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις λέξεις «κίνδυνος» και «ρίσκο», δυο λέξεις που προκαλούν φόβο στους σημερινούς γονείς. Όμως τα αγόρια χρειάζονται και τα δύο. Ο πρωτόγονος άντρας κυνηγούσε για να φέρει φαγητό στην οικογένειά του και πολεμούσε για τη στέγη του. Σήμερα κρατάμε τα αγόρια μας ασφαλή μέσα στο σπίτι, τα προτρέπουμε να είναι καλά παιδιά, να μην μπλέκουν σε καβγάδες και να μη χτυπιούνται με τους φίλους τους.
Ο χρυσός κανόνας:
Δώστε στα αγόρια σας την ευκαιρία να παίρνουν ρίσκα και να δοκιμάζουν
τις δυνάμεις τους. Αφήστε τα να τρέξουν στη βροχή, να αναρριχηθούν στα
δέντρα, να κυνηγήσουν για να πάρουν το παιχνίδι τους, ακόμη και να
μπλεχτούν σε καβγάδες.
Δώστε του υπευθυνότητες«Από την ηλικία ακόμη των έξι ετών τα αγόρια εκδηλώνουν την επιθυμία να προστατεύσουν την οικογένεια τους», λέει η Σου Πάλμερ. Η υπευθυνότητα είναι ένα προσόν που υπάρχει μεν σε κάθε παιδί αλλά καλλιεργείται κιόλας. Ένας τρόπος για να την καλλιεργήσουμε είναι να του δείξουμε πως το εμπιστευόμαστε, πράγμα που θα το βοηθήσει και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του. Αναθέτοντάς του μικρές δουλειές, όπως να μαζέψει τα πράγματά του, θα το βοηθήσετε να κάνει το πρώτο βήμα προς την ανεξαρτησία και θα ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του.
Ο χρυσός κανόνας:
Ξεκινήστε νωρίς. Από τα τρία του κιόλας χρόνια ένα παιδί είναι σε θέση
να μαζέψει τα παιχνίδια ή τα βιβλία του ή ακόμη και να σας βοηθήσει στο
ξεσκόνισμα. Στα τέσσερα ή πέντε είναι ικανό να φροντίσει ένα ζωάκι ή να
μαζέψει το τραπέζι. Μην σκεφτείτε ούτε για μια στιγμή πως αυτά είναι
γυναικεία πράγματα. Άλλωστε και τα αγόρια τρώνε.
Βάλτε του όριαΤα αγόρια είναι γεννημένα για να σε φέρνουν στα όριά σου, ακριβώς επειδή ζουν στα όρια. Είναι η ειδικότητά τους. Αλλά και δική σας πάλι ειδικότητα είναι να τους βάζετε συνεχώς και πάντα όρια. Ευτυχώς, πάντως, όσο κι αν δοκιμάζουν τα όριά μας, τα αγόρια είναι πολύ πιο δεκτικά στους κανόνες, γιατί με αυτούς αισθάνονται πολύ πιο ασφαλή και σίγουρα.
Ο χρυσός κανόνας:
Θα πρέπει να είστε πάντα κάθετοι σε ό,τι λέτε χωρίς υστερίες και χωρίς
να χάνετε τον έλεγχο. Θυμηθείτε πως μόνο με τη σοβαρότητα και την πειθώ
μπορείτε να κερδίσετε την εκτίμησή του.
Αγαπήστε τις χοντράδες τουΝαι, στα αγόρια αρέσει πολύ να σκαλίζουν τη μύτη τους, να αφήνουν αέρια και να μιλάνε για τα κακά τους. Είναι μια φάση απόλυτα φυσιολογική, μια που το παιδί σε μικρή ηλικία δεν μπορεί να καταλάβει από κοινωνικούς κανόνες ή καλούς τρόπους. Φυσικά και μετά θα πρέπει να μάθει πώς να φέρεται σωστά, ή τουλάχιστον πώς να ελίσσεται: Π.χ. σε ένα επίσημο τραπέζι πρέπει να τρώει με μαχαιροπίρουνο και σε μια βραδιά με τους φίλους του πίτσα με το χέρι.
Ο χρυσός κανόνας:
Αφήστε το αγόρι σας να βρίσει και να σκαλίσει τη μύτη του. Όμως όταν το
κάνει παραμείνετε σοβαροί. Μη γελάσετε γιατί θα νομίζει πως είναι κάτι
αστείο και θα το κάνει συχνά προκειμένου να σας διασκεδάσει.
Αφήστε το να βρει μόνος του, τους φίλους τουΑπό την ηλικία των τριών-τεσσάρων ετών οι φίλοι είναι πολύ σημαντικοί για τα αγόρια. Είναι οι παρτενέρ τους στο παιχνίδι, δηλαδή στην ανακάλυψη του κόσμου. Στα αγόρια αρέσει πολύ να κυνηγιούνται με όπλα γιατί έχουν μανία με την ιεραρχία. Ακόμη κι αν δεν είναι αυτοί τα αφεντικά, τουλάχιστον θέλουν να ξέρουν ποιος είναι. Ποιος είναι καλύτερος στο παιχνίδι. Κι ο ίδιος, τι είναι; Πρώτος, δεύτερος ή τρίτος; «Όταν βρίσκουν τη θέση τους, ησυχάζουν», εξηγεί η Σου Πάλμερ. «Επειδή τότε οι κανόνες είναι ξεκάθαροι». Τα αγόρια θέλουν να ξέρουν τη θέση τους σε μια ομάδα, ενώ τα κορίτσια θέλουν απλώς να συμμετέχουν σε αυτήν.
Ο χρυσός κανόνας:
Αποφύγετε να παρεμβαίνετε στις επιλογές τους και στο πώς
συμπεριφέρονται στους φίλους τους. Αφήστε το να τα βρει μόνο του μαζί
τους. Οι καλοί φίλοι μπορούν να μάθουν πολλά στο αγόρι σας, ακόμη και
ποια είναι η θέση του στον κόσμο. Αυτό που οφείλετε εσείς να του μάθετε
είναι πως ο αληθινός άντρας είναι ένας αληθινά καλός άνθρωπος.
